Witaj na www.hendzel.pl.

To nie błąd, to moja strona.

Andrzej Marek Hendzel

Nowości:

14. 09. 2024 r.

Rozmawiałem ostatnio z karykaturą człowieka. Za upadek swojego ukochanego ugrupowania autokratów budujących oligarchię obwinił kabarety i poetów. Powiedział: „Jeden zrobi z tego kaba­ret a drugi napisze wiersz.”. Postawił poetów jako największe zło, które sprzeciwiło się autokracji, która ustawą i ślepym a także głupim prawem chciała stworzyć swoje autorytety, którym chciała od­dawać pokłony. Mówię o nim, że jest karykaturą, bo potrzeba autorytetu u takiego jest silniejsza niż potrzeba wolności, potrzeba zamordyzmu jest silniejsza niż potrzeba rozsądku. Taki nie oprze się poku­sie zapro­wadzenia antydemokratycznych przepisów i instytucji, by tylko realizować swoje ciasne po­trzeby. I w imię czego?...

02. 09. 2024 r.

Czy ludziom należy się pamięć. Samym z siebie – nie. Na pamięć trzeba zasłużyć. Czy każdy tak żyje, by o nim pamiętano? Każdy może tak żyć, bo to przywilej dany nam, każdemu z nas, przez Boga. Ludzie jednak robią z tym darem, co chcą. Czemu o tym mówię? Wczoraj o godzinie 16:00 w Klubie Wojskowym „Scena Garnizon” na ulicy 4 marca w Koszalinie pod jedynką otwarta została wystawa prac „Pamięć w fotografii” poświęcona ludziom walczącym o wolną Polskę. Chciałoby się rzec, ludziom Patriotycznego Podziemia i patriotom polskim walczącym w II Korpusie. Jednakże to nie jest takie proste. O autorach wystawy powiemy później...

26. 08. 2024 r.

Wczoraj o godzinie 12:00 w Sanktuarium Matki Boskiej Trzykroć Przedziwnej na Górze Chełmskiej w Koszalinie odprawiona została Msza Święta w intencji Portu Koszalin. To druga Msza Święta w tej intencji. Mszę celebrował Ksiądz Janusz Bujak kapelan tego Sanktuarium. Wiara może góry przenosić, ale warunkiem do tego jest, że ta wiara musi istnieć. Miłość jednoczy ludzi we wspólnym wysiłku, pod warunkiem, że ta miłość istnieje. Nadzieja napełnia serca wzruszeniem, któ­re daje siłę wytrwać w najtrudniejszym dziele, pod warunkiem, że ta nadzieja jest...

20. 08. 2024 r.

Ten tekst miał mieć tytuł „Szczyt autopromocji”. Jednakże, co w tym niezwykłego, że ktoś sam siebie reklamuje. Gorzej jest, gdy ktoś napisze o sobie coś, co nie koniecznie jest zbiorem po­chlebstw. Taki autoimmunologiczny tekst wydać się może raczej szczytem masochizmu, ale niech tam, spróbujmy...

27. 06. 2024 r.

Czy sztuczna inteligencja jest jak sztuczna szczęka? Póki co, nie da się wyrwać mózgu z głowy jego użytkownika, by w jego miejsce wstawić jego sztuczny surogat. Zakochani w AI (od artificial intelligence) zawołają zaraz, że nawet odczytać tej sławetnej nazwy nie potrafię, bo co to ma być w tym tytule? Ani to, to nie jest prawidłowe „ejaj” ani polskie „aj”. Jest jak jest, obiekt podstawiony za oryginał musi być taki. Nigdy nie będzie doskonale taki jak pierwowzór...

11. 06. 2024 r.

Poetów namnożyło się nam ostatnio jak wilków. Spokojnie wyjść nie można na ulicę, by nie napadł człowieka jakiś poeta. I wszyscy przewalają rzeczywistość przez siebie, jakby trawili puszki po piwie i butelki po burgundzie, potem obdarowując przechodnia swoją wizją trawienia aluminium i szkła. Kopci się takiemu z głowy, bulgoce we wnętrzu i widzisz, jak się wije z rozkoszy, bo wresz­cie doszedł do sedna prawdy o Świecie...

06. 06. 2024 r.

Nie doszukuj się, Drogi Czytelniku, w tytule tego tekstu żadnych resztek po byłej partii rzą­dzącej. To robota dla kogoś innego, obszczekiwać przegranego. Dawałem wyraz mojego zdania o tych osobnikach wielokrotnie, gdy rządzili, jak sami twierdzili. Wyobraź sobie natomiast, że Aleksan­der Głowacki, występujący pod szlachetnym pseudonimem Bolesław Prus, urodził się w Koszalinie. I co wtedy?...

21. 05. 2024 r.

Jestem szczęśliwy. To zdanie proste i z kropką. Żadnych niedomówień. Wreszcie odbyła się Pielgrzymka chłopów na Górę Chełmską w Koszalinie. Nazwana została, co prawda, I Pielgrzymką rolników, ale to kwestia wtórna. Po co psuć sobie radość z tego, że wreszcie jest...

28. 10. 2023 r.

Obiecałem sobie: nie będę wyżywać się nad miernotą i nie będę dołączać do chóru bijącego w nutę znęcania się nad małym i podłym człowieczkiem, którego ktoś postawił na wysokim miejscu, które go przerasta. Czytelnicy tych moich tekstów wiedzą doskonale, że nigdy nie ukrywałem tego, jaki mam stosunek do pisiorni, gdy ta znęcała się nad nami swoją wyjątkową głupotą...

19. 05. 2022 r.

W sztuce nie ma demokracji. Sztuka jest uczciwa. Sztuka to niewolnictwo. Ktoś, kto ma się zajmować sztuką od dziecka wie, że będzie musiał być bezwzględnie podporządkowany, żeby służyć sztuce. Talenty rozdaje Bóg i to On decyduje, kto jest sługą sztuki a kto nie. Można się tej służbie sprzeci­wiać i buntować, jak ja to robiłem przez całe życie, ale to niczego nie zmieni...

02. 05. 2022 r.

Staram się nie pisać utworów dramatycznych – nie chcę się czuć jak dysydent – we własnym kraju. Mieszkam w Koszalinie. Mieście zabitym dechami. Kto je tak zabił? W centrum miasta było siedem księgarni, obecnie nie ma ani jednej. Ktoś powie: „A jakie to ma znaczenie? Lud dziś ma In­ternet i telefony. Po co mu książki?”... ...